Εύα Μουρούτσου
-
Μπλέ
Δευτέρα απόγευμα, ματιά στο μπλε ουρανό. Κυνηγητό στο δρόμο με το χρόνο, κρυφτό. Βήματα δειλά στο δυνατό αέρα. Δευτέρα απόγευμα και ο άνεμος κόντρα στο βήμα μου. Κυρίαρχη αυτή η αίσθηση που σε κάνει να νιώθεις περίεργα όταν είσαι έτοιμος να πάρεις τη στροφή, που σε κάνει να πιστεύεις ότι κάτι θα εμφανιστεί και μετά…
-
Χορεύοντας με το φόβο
Θα κάνεις μια προσπάθεια να επιλέξεις το τραγούδι, αν όμως πιστεύεις ότι θα το χορέψεις με τον παρτενέρ της επιλογής σου, τότε ατύχησες. Ο Φόβος θα σε ξαφνιάσει κάνοντας την πλάγια κίνηση τη στιγμή που δε θα το περιμένεις, λέγοντάς σου με σαρδόνιο χαμόγελο «μπορώ να έχω αυτόν το χορό;» και η λαβή του θα…
-
Στο λάθος μέρος
Άνοιξε τα μάτια της με δυσκολία. Αυτό το πρωινό ήταν λίγο πιο βαρύ απ’ τα προηγούμενα. Στο στήθος της μια πέτρα, στο νου της κενό. Στο στόμα της γεύση από τα χθεσινοβραδινά ποτά. Έστρεψε το κεφάλι της στ’ αριστερά, σαγρέ μπεζ τοίχος. Έστρεψε το κεφάλι της δεξιά, το ρολόι έδειχνε 09:32. Το πορτατίφ διέχεε ένα…
-
Η βιολίστρια στο παράθυρο
Την παρατηρούσε συχνά από το παράθυρό του που έβλεπε στο δικό της απέναντι, στον ακάλυπτο της παλαιάς πολυκατοικίας. Ήταν συνεπής στο άτυπο ραντεβού τους, κάθε απόγευμα στις πέντε, όταν εκείνη στεκόταν πλάι στο ανοιχτό παράθυρο και έπαιζε κομμάτια στο βιολί. Άλλοτε μουσική κλασική που δεν αναγνώριζε κι άλλοτε από πιο σύγχρονες παρτιτούρες• αποτυπώνονταν στην μνήμη…
-
Όταν πέσει η αυλαία
Θυμάμαι ακόμα εκείνη τη νύχτα. Τη θυμάμαι σαν να ήταν χθες το πρωί που τα χειροκροτήματα ηχούσαν εκκωφαντικά στα αυτιά μου. Σαν να ήταν χθες το μεσημέρι που το τσούγκρισμα των ποτηριών μας θα έκανε κάθε τεμπέλικη δεκαοχτούρα να πετάξει. Σαν να ήταν χθες το απόγευμα που τα ποτισμένα από σκέτο ουίσκι χείλη σου τσουρούφλισαν…
-
Παράθυρο στον τοίχο
Θυμόταν τον εαυτό της ώρες ολόκληρες να κοιτάει το παράθυρο περιμένοντας τον αδερφό της. Τα χρόνια εκείνα δε μπορούσε να βγει έξω από το σπίτι παρά μόνο με συνοδεία άλλου άντρα κι έτσι κοίταζε στην άκρη του δρόμου περιμένοντας τη μορφή του να φανεί από τη στροφή. Ο ερχομός του σήμαινε απελευθέρωση, αφού μετά το…
-
Οι γαλάζιες μπούργκες
Ένα. Δύο. Τρία. Οι σκέψεις της τρέχουν και πάλι πίσω σε εκείνη την νύχτα. Ένα. Δύο. Τρία. Τα μάτια της βλεφαρίζουν με μανία παλεύοντας να διώξουν τις εικόνες. Μα η θύμηση του πόνου είναι εκεί, στην πλάτη της, τραντάζοντας το κορμί με καυτές σουβλιές.
-
Το άλλο πρόσωπο της Αριάδνης
Οι φυλακές των Μαύρων Βράχων φαντάζουν οι σκληρότερες του κόσμου. Σιωπηρή υγρασία, σκληρά παιδιά από την Τρουβίλ και την Λυών, τέρατα που κουβαλούν στους ώμους τους ύποπτες συμφωνίες. Ποιες κρυαγαλέες πλάνες τους έφεραν ως εδώ; Κανείς δεν ξέρει, κανείς δεν είπε. Και εγώ; Εγώ εργάζομαι στην βιβλιοθήκη της φυλακής. Δεν έχω όνομα, μόνον έναν αριθμό.…
-
Θάλασσα
Την έβλεπα να γλιστράει ανάμεσα από τα διασκορπισμένα κτήρια μπροστά, μια γραμμή όμοια με φλέβα που διακλαδίζονταν γεμάτη κίνηση για να φτάσει ως εμένα. Έλεγα πως αν δεν υπήρχε αυτή η φλέβα δεν θα κρατιόμουν ζωντανός μέσα σε τόσο γκρίζο ολόγυρα μου. Πως με γέμιζε με μια ενέργεια που έφερνε από κάποια μακρινή ήπειρο. Σαν…
-
Ο γέρο-ναυτικός και η θάλασσα
Ο ναυτικός μεγάλωσε και σταμάτησε πια να μπαρκάρει και να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Όμως, η ίδια του η καρδιά διακατεχόταν ακόμα από άσβηστη νιότη και ανέπνεε ακόμα τον αέρα της θάλασσας, από την οποία ποτέ δεν απομακρύνθηκε. Ήταν η ίδια του η ζωή, πως θα μπορούσε να την απαρνηθεί; Συχνά περπατούσε κοντά στη…
-
Άδειασε τις τσέπες σου
Διένυσες χιλιόμετρα, τα παπούτσια σου έλιωσαν πάνω στην καυτή από τον ήλιο άσφαλτο και στο υγρό από τη βροχή χώμα. Τα πόδια σου μάτωσαν. Ξεκούρασες το καταπονημένο σώμα σου σε απόμερες αμμουδιές και ξεδίψασες από πηγές βουνίσιες. Συνάντησες ανθρώπους. Δήλωσες ρομαντικός και γέλασαν. Δήλωσες μοναχικός και σ’ αμφισβήτησαν. Δήλωσες γελωτοποιός και σε αγάπησαν.
-
Ο καπετάνιος
Μονάχος ήμουν και αφού δεν με έβλεπε από το πλήρωμα κανείς, τρελό για να με πει, την ρώτησα φωναχτά: -Θάλασσα, θέλεις που φουρτουνιάζεις; Κι όταν όλη την γαλήνη σου πνίγεις και την δικιά μου την γαλήνη που είναι μέσα της, το θέλεις;
