Την παρατηρούσε συχνά από το παράθυρό του που έβλεπε στο δικό της απέναντι, στον ακάλυπτο της παλαιάς πολυκατοικίας. Ήταν συνεπής στο άτυπο ραντεβού τους, κάθε απόγευμα στις πέντε, όταν εκείνη στεκόταν πλάι στο ανοιχτό παράθυρο και έπαιζε κομμάτια στο βιολί. Άλλοτε μουσική κλασική που δεν αναγνώριζε κι άλλοτε από πιο σύγχρονες παρτιτούρες• αποτυπώνονταν στην μνήμη του χωρίς καμία διάκριση.