Δευτέρα απόγευμα, ματιά στο μπλε ουρανό. Κυνηγητό στο δρόμο με το χρόνο, κρυφτό. Βήματα δειλά στο δυνατό αέρα. Δευτέρα απόγευμα και ο άνεμος κόντρα στο βήμα μου. Κυρίαρχη αυτή η αίσθηση που σε κάνει να νιώθεις περίεργα όταν είσαι έτοιμος να πάρεις τη στροφή, που σε κάνει να πιστεύεις ότι κάτι θα εμφανιστεί και μετά το τέλος, αλλά μετά το σκέφτεσαι λίγο πολύ και κάνεις γρήγορα βήματα γιατί ξέρεις ότι πρέπει να την πάρεις τη ρήμάδα τη στροφή και μετά ανακούφιση. Δευτέρα απόγευμα μετράς τους περαστικούς στο δρόμο γιατί όλο σκέφτεσαι πως κάποιος σε ακολουθεί. Δευτέρα απόγευμα ο ουρανός σκοτεινιάζει, Δευτέρα απόγευμα και το άγχος της ημέρας μετατρέπεται σε φόβο για την επομένη. Δευτέρα απόγευμα, ανοίγεις την πόρτα του σπιτιού, κάνει κρύο. Δευτέρα απόγευμα κλείνεις το παράθυρο και περιμένεις απ’ τα βάσανά σου σε φόβο να μετουσιωθεί ένα ακόμα.
Μπλέ
Ευθύμιος Ραφαήλ Αγγελής
Posted by:
Ευθύμιος Ραφαήλ Αγγελής
Ο Ευθύμιος Ραφαήλ Αγγελής γεννήθηκε στην Αθήνα. Αγαπάει την λογοτεχνία, στον ελεύθερο του χρόνο του αρέσει να διαβάζει βιβλία και να αποτυπώνει τις σκέψεις του, τις ιδέες του στο χαρτί. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα λογοτεχνικά project καθώς και σε συλλογικές εκδόσεις.