Η αίθουσα με τους καθρέφτες

Πριν μπω στην αίθουσα με τους καθρέφτες δεν είχα ποτέ ως τότε γυρέψει τη μορφή μου. Σαν κάποιος που ξεχνάει το πρόσωπο του εστιαζόμενος στα πρόσωπα των άλλων τόσο που με τον καιρό λησμονεί τη εικόνα του, έτσι με ξάφνιασαν οι αντανακλάσεις που αντίκρισα ξαφνικά μπροστά μου στο μέρος εκείνο. Διερχόμενος μπροστά από κάθε επιφάνεια μου επιστρέφονταν κι ένα αλλιώτικο είδωλο, παρουσιάζοντας με τόσο αλλόκοτο που σκέφτηκα πως σκόπιμα με φόρτωνε με τις δικές της …